SKS Kerstkaart 2023

Sylrie-lid Onno Zweep overleden

Op 17 november is Onno Anton Zweep uit Sneek overleden. Hij was vanaf 1985  verbonden aan de Sylrie van de SKS.

Onno Zweep was een man van de regels, zeggen Oebele Brouwer en Peter de Jong van de Sylrie. “Altyd súver en skerp op it tapassen fan de regels.” Als schippers iets wilden ‘regelen’ tijdens een protest, moesten ze niet bij hem zijn. Een overtreding begaan? Regels zijn er niet voor niets en die moesten gevolgd, vond Zweep. Immer, wel zo zuiver.

Onno Zweep hield van het water en van varen. Hij is zo’n beetje opgegroeid op en rond het water. Toen hij amper drie weken oud was, namen zijn ouders hem al mee aan boord van hun zeiljacht waarmee ze tochten over de Waddenzee maakten.

Onno Zweep groeide op in Harlingen, maar toen hij zes jaar was verhuisde het gezin naar Sneek. Op elfjarige leeftijd werd hij lid van de Koninklijke Watersportvereniging Sneek (KWS) en ging wedstrijdzeilen. Hij is altijd lid gebleven – zeilde wedstrijden met zijn Pampus – en was daar trots op.

Onno Zweep was in zijn werkzame leven docent Technische Bedrijfskunde aan de HTS. In zijn vrije tijd was hij naast lid van de Sylrie van de SKS onder meer ook jurylid bij de KWS en vrijwilliger bij die vereniging.

Onno Zweep was al een tijdje ziek, maar is toch nog onverwacht overleden, staat er in de rouwadvertentie van zijn vrouw Ingrid en dochters Annelien en Liselot en kleindochter Mare. De familie heeft in besloten kring afscheid genomen van hun dierbare Onno Zweep. Hij werd 76 jaar.

Wij wensen zijn naasten veel sterkte.

Leeuwarden wint prachtige strijd in Lemster baai

Willem Uzn Zwaga en zijn bemanning van het Ljouwerter skûtsje vochten als leeuwen voor hun eerste dagoverwinning. De op-en-delbaan in de Lemster baai zorgde voor volop positiewisselingen en spanning tot in het laatste kruisrak. De winnende schipper had al zo’n voorgevoel vertelde hij bij Omrop Fryslân: “Ik dacht vanochtend het komt wel goed vandaag. Dat voelde ik aan het schip en de jongens. We gingen als de brandweer. Hier zijn we heel blij mee!”

Grou heeft inmiddels het goud, maar de strijd om het zilver lag, met twee wedstrijden te gaan, nog volledig open. ’s Ochtends tijdens de rûtebesprekking leek het er nog op dat er een zandloperbaan gezeild zou worden, maar ’s middags verscheen de Lemster vlag op startkotter De Zevenwolden. Dat betekende dat de wind gunstig stond voor het zeilen van de favoriete wedstrijdbaan van de schippers en het publiek: de op-en-delbaan.

De Lemster commissie had een mooie lange startlijn uitgelegd en het werd een ‘schone’ start. De kersverse SKS-kampioen Grou lag wat opgesloten tussen de skûtsjes die het liefst onderin van start gingen. Daardoor koos Douwe Azn Visser direct voor een stuurboordslag, op zoek naar de vrije wind. Ook Klaas van der Meulen (Woudsend) volgde in die slag nadat hij als laatste de startlijn passeerde.

In een mooi kruisrak zeilden de skûtsjes op het publiek af richting de bovenste boei met de ‘gele pet’. Zou het Joure lukken om over stuurboord voor d’Halve Maen en Langweer de boei te gaan ronden? Het antwoord was ‘ja’, Rinus de Jong pakte vanuit de start de koppositie. Albert Jzn Visser (Lemmer) stuurde zijn skûtsje vlak voor d’Halve Maen om de boei, waardoor Lodewijk Jzn Meeter een aanvaring niet kon voorkomen. Een protestvlag verscheen in het want van d’Halve Maen. Grou en Woudsend die vanuit de start een andere slag hadden gekozen, kwamen als achtste en negende om de eerste bovenboei.

Via de spreaderton zeilden de skûtsjes voor de wind naar de ondertonnen van de ‘gate’. De Lemsters pakten de leiding en konden als eerste kiezen welke ton zij wilden ronden. Zij kozen de bakboordton, terwijl Joure, Huizum en d’Halve Maen om de stuurboordton draaiden. Welke slagen in het kruisrak zouden de beste zijn? De lange stuurboordslag langs de geul, de lange bakboordslag richting het Woudagemaal of toch de slagen door het midden van de baai? Het meetmoment was de boventon. Daar behield Lemmer de leiding, gevolgd door Leeuwarden die ook de bakboordton gerond had. Langweer koos er na de stuurboordton voor om direct overstag te gaan en kwam op de derde plek terecht.

Earnewâld, met Lemmer en Heerenveen strijdend om plek 2 in het klassement, raakte de bovenboei en moest na een extra rondje achteraan aansluiten. Nadat de skûtsjes opnieuw het keuzemoment bij de gate hadden gehad, zagen we compleet andere slagen in het kruisrak. Het was voor schippers en bemanningen continue anticiperen op de omstandigheden. Woudsend wist als derde achter Lemmer en Leeuwarden de bovenboei te ronden, helaas zakte de Klaas van der Meulen later weer wat terug in het veld. Joure nam risico bij de boei en kwam in aanvaring met Akkrum. Doordat de Jousters ook nog tegen de ton aankwamen, kozen ze eieren voor hun geld en gingen terug om de boei opnieuw te ronden.

De beide Leeuwarder skûtsjes zetten de aanval in op het Lemster skûtsje en kwamen steeds iets dichterbij. Jappie Dzn Visser (Sneek) zeilde ook een fantastisch vierde kruisrak waardoor hij achter de top drie terechtkwam. In het voordewindse rak zorgde een windschifting ervoor dat Lemmer en Leeuwarden gelijktijdig de ‘gate’ inzeilden en elk hun eigen kant kozen. De kant van Leeuwarden bleek het meest gunstig uit te pakken. Het Ljouwerter skûtsje kreeg flinke windvlagen vanaf het strand. Bij de volgende boeironding bleek Willem Uzn Zwaga de leiding te hebben overgenomen.

Er waren volop positiewisselingen en niemand was zeker van zijn plek, zowel voor als achter in de vloot. Lemmer zakte iets terug en Grou kwam naar voren. De Sneker Pan hield prima stand en lag inmiddels op de derde plek achter Leeuwarden en Huizum. Rond vijf voor vier werd de afkortvlag gehesen. De finish lag voor het strand en het publiek kon genieten van de skûtsjes die in een lang kruisrak een allerlaatste poging deden om naar voren te komen. Leeuwarden deed goede zaken voor het klassement en steeg dankzij de dagzege naar de tweede plaats. Huizum werd tweede en ook bij Sneek kon de vlag in top. Lemmer zakte door de vijfde plaats een plekje in het klassement. Earnewâld werd negende en haalde Heerenveen, die als tiende finishte, in.

Er waren geen skûtsjes die met protestvlag de finishlijn passeerden; d’Halve Maen is niet gefinisht en krijgt daardoor 14 punten.

Morgen is de slotdag op de Snitser Mar en dan worden de podiumplekken achter Grou definitief verdeeld.

 

 

Tweede dagwinst voor Lemmer

Het was een prachtig gezicht hoe de skûtsjes vanmiddag wijd verspreid over De Fluezen bij Elahuizen zeilden. Mijlenver lagen ze af en toe uit elkaar en vervolgens ronden ze soms boord aan boord de bovenste boei. Het Lemster skûtsje zinde op revanche voor de wedstrijd bij Langweer en pakte vanuit de start de koppositie. Sneek en Heerenveen zorgden ervoor dat Albert Jzn Visser zijn volle aandacht erbij moest houden. Uiteindelijk gingen de Lemsters als eerste over de finish en dat betekende voor hen de tweede dagwinst. “Na gisteren dachten we zand erover, kop ervoor en rammen”, vertelde de schipper bij Omrop Fryslân. “We gaan hiervan genieten, maar… Parijs is nog ver!”

Wedstrijdleider Wiebe Haytema heette iedereen welkom tijdens de rûtebesprekking in It Sailhûs in Elahuizen en gaf uitleg over de op-en-delbaan die zou worden gezeild. Op dat moment was de wind zuidelijk kracht 3 tot 4, mogelijk zou deze later op de dag iets naar het westen draaien. Ook gaf Renske Rietbergen uitleg over Sailwise waar mensen met een beperking kunnen zeilen, en waar de bijeenkomst plaatsvond. De schippers doneerden op initiatief van Rinus de Jong van Joure spontaan hun startgeld aan deze mooie stichting.

Om twee uur klonk het tien-minutenschot en zagen we de skûtsjes heen en weer achter de startlijn zeilen op zoek naar de beste startpositie. Het lijkt deze editie traditie te worden, maar de eerste twee starts waren algeheel vals. Ondanks dat bij de tweede start de buitenom-regel actief was, namen opnieuw te veel skûtsjes risico om allemaal bovenin van start te willen gaan. Ook voorafgaand aan de derde start hing de ‘Japanner’ op het startschip. Dat betekende dat Joure en Huizum, die een individuele valse start hadden, eerst buitenom de onderboei van de startlijn moesten voordat zij opnieuw van start konden.

De rest van het veld was toen al in het kruisrak. Waar de meeste skûtsjes kozen voor de lange bakboordslag, kruiste d’Halve Maen met een stuurboordslag achter het hele veld. Ook Akkrum, Drachten en Woudsend gingen snel overstag. Het moment waarop je pas echt kunt zien of een skûtsje een goede start heeft gehad, is bij het ronden van de bovenste boei met de ‘gele pet’. Daar bleek Lemmer het best uit de startblokken te zijn gekomen. Ook Heerenveen en Sneek kwamen over bakboord op de boventon af en konden nog voor Langweer, Earnewâld en Grou langs.

Na de spreaderton, die ervoor zorgt dat er wat meer ruimte wordt gecreëerd, gingen de skûtsjes het voordewindse rak in. Aan boord werd al druk nagedacht over welke onderton gerond zou gaan worden. De bakboord- of de stuurboordton? Koploper Albert Jzn Visser koos voor de bakboordton, waarna hij met een lange stuurboordslag het kruisrak startte. Heerenveen volgde Lemmer, terwijl Sneek zijn eigen koers koos en de bakboordslag richting Elahuizen maakte. De ene helft van de vloot koos de bakboordton en de andere helft de stuurboordton.

Het publiek op de wal zag hoe de skûtsjes van beide kanten op de bovenste boei kwamen aanzeilen. Nadat deze voor de derde keer was gerond, draaide de wind westelijker en werd het voordewindse rak een halfwinds rak. De keuze bij de onderton was niet zo lastig meer, omdat de bakboordton met deze wind het gunstigst was. De spanning ging hierdoor uit de wedstrijd en de afkortvlag kwam op het startschip. Er waren nog maar weinig positiewisselingen. Lemmer finishte als eerste voor Sneek en Heerenveen. Earnewâld hield knap Grou achter zich en Joure was met valse start tot de achtste plek gekomen.

Morgen zeilen de skûtsjes op het IJsselmeer bij Stavoren.

Skûtsje app links

a:8:{s:8:”location”;a:1:{i:0;a:1:{i:0;a:3:{s:5:”param”;s:12:”options_page”;s:8:”operator”;s:2:”==”;s:5:”value”;s:24:”vdlp-settings-skutsjeapp”;}}}s:8:”position”;s:6:”normal”;s:5:”style”;s:7:”default”;s:15:”label_placement”;s:3:”top”;s:21:”instruction_placement”;s:5:”label”;s:14:”hide_on_screen”;s:0:””;s:11:”description”;s:0:””;s:12:”show_in_rest”;i:0;}

Skûtsje app volgen links

a:8:{s:8:”location”;a:1:{i:0;a:1:{i:0;a:3:{s:5:”param”;s:12:”options_page”;s:8:”operator”;s:2:”==”;s:5:”value”;s:24:”vdlp-settings-skutsjeapp”;}}}s:8:”position”;s:6:”normal”;s:5:”style”;s:7:”default”;s:15:”label_placement”;s:3:”top”;s:21:”instruction_placement”;s:5:”label”;s:14:”hide_on_screen”;s:0:””;s:11:”description”;s:0:””;s:12:”show_in_rest”;i:0;}

Skûtsje app colofon

a:8:{s:8:”location”;a:1:{i:0;a:1:{i:0;a:3:{s:5:”param”;s:12:”options_page”;s:8:”operator”;s:2:”==”;s:5:”value”;s:24:”vdlp-settings-skutsjeapp”;}}}s:8:”position”;s:6:”normal”;s:5:”style”;s:7:”default”;s:15:”label_placement”;s:3:”top”;s:21:”instruction_placement”;s:5:”label”;s:14:”hide_on_screen”;s:0:””;s:11:”description”;s:0:””;s:12:”show_in_rest”;i:0;}

Kampioenen

a:8:{s:8:”location”;a:1:{i:0;a:1:{i:0;a:3:{s:5:”param”;s:4:”page”;s:8:”operator”;s:2:”==”;s:5:”value”;s:5:”10926″;}}}s:8:”position”;s:15:”acf_after_title”;s:5:”style”;s:7:”default”;s:15:”label_placement”;s:3:”top”;s:21:”instruction_placement”;s:5:”label”;s:14:”hide_on_screen”;s:0:””;s:11:”description”;s:0:””;s:12:”show_in_rest”;i:0;}

Vleugelklassement

a:8:{s:8:”location”;a:1:{i:0;a:1:{i:0;a:3:{s:5:”param”;s:4:”page”;s:8:”operator”;s:2:”==”;s:5:”value”;s:5:”12530″;}}}s:8:”position”;s:15:”acf_after_title”;s:5:”style”;s:7:”default”;s:15:”label_placement”;s:3:”top”;s:21:”instruction_placement”;s:5:”label”;s:14:”hide_on_screen”;s:0:””;s:11:”description”;s:0:””;s:12:”show_in_rest”;i:0;}

Piebe Wester overleden

Piebe Wester was 15 jaar oud, toen zijn vader Gerrit als bestuurder van de skûtsjecommissie Earnewâld in 1956 de drastische stap nam om het skûtsje de Nijverheid van Berend Mink aan te kopen. Het eerste skûtsje dat eigendom van een dorp werd. Het begin van de wederopbouw van de toen langzaam leeglopende SKS-wereld.

Op zo’n door een dorp aangekocht skûtsje moesten vanzelfsprekend ook Earnewâldster bemanningsleden zitten. Eén van de eersten was Piebe Wester. Hij is daarna nooit meer uit de skûtsjewereld verdwenen. Hij volgde zijn vader op in de skûtsjecommissie van Earnewâld. Zoals hij later weer zou worden opgevolgd door dochter Ellen.

Wester woonde in het geboortedorp van de SKS aan de oude sluis, zodat hij elke zomer vele schippers en bemanningsleden als vrienden op bezoek kreeg. Alles kon dan altijd. Wester was beheerder van het recreatiepark It Wiid in Earnewâld. Dat dorp was dus zijn leven. Hij zat er 25 jaar in de skûtsjecommissie. Naderhand kwam hij voor de SKS in de commissie Amels terecht, toen die moest toezien op de vernieuwingen die schippers aan hun schip wilden aan brengen. Wester was lid van verdienste van de SKS.

Piebe Wester was altijd een vriendelijke ietwat bescheiden man, het liefst altijd een beetje op de achtergrond, maar wel met een duidelijke eigen mening. De laatste jaren werd hij wat ‘kerbintiger’, zoals hij zelf zei. Hij moest worden verzorgd en is op 83-jarige leeftijd overleden op 19 juni jl. De hele SKS leeft met de familie mee.