Gedichten over skûtsjesilen
Voor het Skûtsje Journaal 2014 deed de redactie via deze website een oproep voor het insturen van gedichten over het skûtsjesilen. Het winnende gedicht ‘Neat sûnder dy’ van Marije Roorda werd uiteindelijk geplaatst in het Skûtsje Journaal en volgt hieronder:
Neat sûnder dy
Juster wiest my sa reewillich
oer alle boegen joechst dysels.
Wylst oaren om dy hinne spoeken
socht ús seil dyn pûsters.
Brûsden wy om de boppeste boei,
bleaunen yn alle rakken de baas.
Ik fergeat it skuorren oan it helmhout
dûnse mei de skoateman op it achterdek.
Heech yn top wappere ús flagge
dy tútsjend yn ’e loft.
Wie dat net genôch?
Hjoed bist sa twirrich, litst my flaachjeheine.
Hearst it fiifminuteskot, ik lis folslein foar dea.
Do wabberest in eintsje fierder oer de mar.
Oaren krûpe dy op ’e side, slachst op my gjin acht.
De man mei it gewear stiet klear,
de strôte is my droech, ik trilje as in rusk.
Wy helje it lang ende lange net,
jou my no in aaier om ree te gean.
Ien sigentsje kin wûnders dwaan.
Maar ook de andere creatieve en originele inzendingen willen wij u niet onthouden.
