Droomstart van Jitze Mink (Halve Maen)

Bekijk hier de Omrop Fryslân uitzending

Grou 21 juli 2007 – Net als vorig jaar veroverde de Halve Maen de zege in Grou. Nu evenwel geen Jitze Grondsma aan het roer. Hij stapte over naar Joure, maar overleed in mei aan een slopende ziekte. Jitze Mink stuurde de Halve Maen en deed dat meer dan voortreffelijk. Overigens geadviseerd door broer Berend, oud-schipper van “it Doarp Grou”.

Heeft het aan Berend gelegen? Misschien voor een deel, maar Jitze pakte de winst al bij de start door hoog aan de wind bij het startschip te vertrekken. Niet te vroeg bij de lijn, maar rustig afwachten tot het gaatje viel en dan weg. Bij de eerste boei lag hij op kop, zonder die positie meer af te staan.

Gemakkelijk was dat niet. Verschillende keren voelde Mink de hete adem van de achtervolgers in de nek. In het ruimwindse rak van de Tijnje naar de boei in de Sittebuurster Ee bijvoorbeeld, toen de concurrentie steeds dichterbij kwam. In de laatste ronde leek het penibel te worden voor de Drachtsters, maar eenmaal in het kruisrak bleven ze baas.

Ook toen Lemmer, die Heerenveen naar de derde plaats had verwezen, dreigend over bakboord naar de boei kwam. Ale Zwerver nam daarbij Pieter Brouwer (Heerenveen) in zijn kielzog mee. Het duo lag op de voorrangsboeg, maar Mink kon vrij voor langs varen en toen zat de zege in de knip.

Als een sluipmoordenaar kwam Douwe Visser Sneek naar de voorhoede, maar de Panne voer (te) voorzichtig, ging niet op avontuur uit. Bleef meegaan in de koers van de schepen voor het Sneker skûtsje. Niet verstandig, want in dit kruisrak kon je best een gokje wagen, de boei lag perfect op de wind.

Douwe Visser (Grou) zeilde na een matige start wel naar voren, kwam van 8 naar 5; een prima prestatie, gezien de omstandigheden en het feit dat de schepen weer meer aan elkaar gewaagd zijn. Hij passeerde de goed vertrokken Ype van der Meulen en Jappie Meeter. En de terugvallende Albert Visser met Drachten. Die ging van 4 naar een trieste 11de plek.
Hoe deden de debutanten het? Jitze Mink is duidelijk, winnen in de debuutwedstrijd is een droomstart en schept verwachtingen voor de toekomst. Jappie Meeter met een deels nieuw team hield goed vloot, zat voortdurend in de middenmoot en kwam als zesde over de eindlijn.

Pieter Meeter (Bolsward) en Dirk Jan Reijenga (Joure) moesten duidelijk nog even aan de nieuwe rol wennen. De spanning van de kampioenscompetitie is blijkbaar toch een andere dan die van voorwedstrijden.

Het duo kwam in het slot van de wedstrijd zelfs nog met elkaar in conflict. Pieter Meeter wilde terecht niet dat andere skûtsjes tussen hem en het finisheiland zouden komen. Hij gaf een teken aan Anne Tjerkstra (de Langweerder schipper was samen met Gerhard Pietersma te vroeg gestart), dat hij achter Bolsward moest sturen.

Dat deed Tjerkstra keurig, maar Reijenga trok zich daar niets van aan. Ja, en toen lagen daar wat plezierjachten in de gevarenzone en gooiden bemanningsleden van Joure voor de zekerheid de putsen aan touw overboord om snelheid te verminderen. Het ging nog net goed. Het kwam wel tot een “tútsje” tussen Bolsward en Joure, maar dat werd met de mantel der (debuterende schippers)liefde bedekt.

Voor de Súdwesthoek liep het slechter af. In het laatste kruisrak voer Meindert de Groot over stuurboord naar Huizum en gaf geen voorrang. Dat moet je bij Lodewijk Meeter niet doen. Die meldde De Groot de rode vlag te zullen zetten, waarop de Starummer besloot de volgvloot maar op te zoeken zonder te finishen.

Lemmer gaat na de boei overstag om te proberen via een eigen slag voor de Halve Maen (links) te komen. Heerenveen (3) is buiten beeld, maar Sneek en de volgers naderen.

Jitze Mink (op het achterdek van het Halve Maen skûtsje tweede van links, wordt gefeliciteerd. Berend Mink bekijkt hoe men uit de melee van bootjes kan komen. Op de toren applaudiseert burgemeester Schadd voor de winnaar.

En dan nog even dit………

Skûtsjesilen in de Tour de France Weblog Tour Algemeen Dagblad

Skûtsjesilen is pas een eerlijke sport

Door RENZE LOLKEMA

**Ik heb sinds enkele weken een nieuwe chef en ik vind dat hij nu al een kostbare inschattingsfout heeft gemaakt. Vandaag is namelijk het skûtsjesilen begonnen en ik had het meer dan logisch gevonden als hij me had gevraagd de boel de boel te laten in de Tour de France en het werkterrein te verplaatsen naar de Friese meren.

Skûtsjesilen is tenminste eerlijke sport, vergeleken met wielrennen. Nog nooit een dopinggeval gehad (oké, er is ook nog nooit een dopingcontrole uitgevoerd, maar het zou jammer zijn om daar nu de nadruk op te leggen). Veertien stoere schippers op prachtige schuiten vormen het peloton die twee weken aaneen hopen op voldoende wind in hun enorme zeilen. Dat mijn chef er nou niet opkomt met deze schitterende sport dagelijks de sportpagina’s te vullen.

Want vlak voordat we gisteravond, vrijdag dus, onze stukken voor de krant hadden ingeleverd, kwam er een nieuwe dopingbeschuldiging richting Rasmussen naar buiten, een gedateerd verhaal uit 2002. De Deen zou een bevriende mountainbiker hebben gevraagd pakketten biopure, een alternatief voor Epo, voor hem mee te nemen uit de Verenigde Staten. Weer doping, weer in Tour de France.

Dat maak je in het skûtsjesilen niet mee. Daar overleggen schippers hoogstens onderling wie de berenburg meeneemt voor de bemanning. En wie de kratten bier inslaat voor na de wedstrijd. Mocht trouwens iemand denken dat drank doping is, die zit mis. Van alcohol ga je roekeloos varen. Of zie je een ander skûtsje dubbel. Of neem je een rak twee keer. Of hik je het Wilhelmus mee op de tonen van het Fries volkslied. Maar winnen? Uitgesloten.

Dat mijn chef als nieuwkomer nou niet een nieuw beleid wil maken. Dat hij mij hier zomaar laat zitten. Skûtsjesilen heeft het in zich net zo groots te worden als de Tour de France. De eerste etappe op het beroemde Pikmeer, de zwaarste op het IJsselmeer, de laatste op het Sneekermeer. Dat klinkt toch net zo nostalgisch en net zo boeiend als de slotsprint op de chique Champs-Elysées.

Gelukkig kan ik via internet de competitie goed volgen. Ben vanzelfsprekend benieuwd naar Joure. Mijn dorp zou eens moeten winnen, maar dat is nog nooit gebeurd. Voor dit jaar dachten we een winnende schipper te hebben gevonden, maar de altijd succesvolle Jitze Grondsma overleed in mei. Hebben wij weer. Van zijn vervanger, Dirk Jan Reijenga, heb ik nog nooit gehoord. Tenzij dat familie is van Jelle, ooit de kampioen op de tjalk van Lemmer. Hij is bij zijn debuut achtste geworden. Als dat maar niet de inleiding is tot weer een grijze zomer.

Afijn, mijn nieuwe chef komt uit de Achterhoek. Daar hebben ze geen meren, hoogstens plassen. Zeilen kunnen ze daar vast niet, daar dobberen ze. In rubberbootjes of zelfgemaakte vlotten. Of vissen ze vanaf een praam een vaart leeg. Of plassen ze een sloot tot de nok toe vol na een concert van Normaal. Watersport in de Achterhoek? Misschien dat een studentenclubje uit Doetinchem een keer een kanowedstrijdje organiseert. Maar ja, dan moet je ook nog op zoek naar deelnemers. Achterhoekers leven ongetwijfeld met de gedachte dat je in water kunt verdrinken. In bier trouwens ook, maar daar hoor je ze nooit over.

Het is te hopen dat mijn nieuwe chef dit jaar een zeilvakantie op de Friese meren boekt. Pas dan weet hij wat het AD de komende weken mist.