Ingetogen wedstrijd bij Terherne

Op deze dag van nationale rouw kende de wedstrijd bij Terherne een aangepast en ingetogen programma. Het werd een dag met twee gezichten. Aan de ene kant ideale omstandigheden voor een mooie zeilwedstrijd en aan de andere kant gedachten die stilstonden bij alle  getroffenen van de vliegtuigramp in Oekraïne.

Er werd een half uur eerder gestart zodat de skûtsjes ruim vóór vier uur, het tijdstip waarop het vliegtuig met de eerste slachtoffers van vlucht MH17 in Nederland werd verwacht, konden finishen. Daarna vormden de veertien skûtsjes een lang lint en hadden ze de vaarboom met de Nederlandse vlag halfstok halverwege de mast gehesen. Twee saluutschoten klonken over de Snitser Mar, gevolgd door een indrukwekkende minuut stilte.

Indrukwekkend eerbetoon aan de getroffenen van de vliegramp in Oekraïne

Indrukwekkend eerbetoon aan de getroffenen van de vliegramp in Oekraïne

De wedstrijd zelf had eigenlijk ook twee gezichten. Op het ruime water werd een zandloper baan gezeild en direct na de start maakte Joure, als een van de weinigen, een stuurboordslag over het meer. Windvlagen van af en toe zelfs 6 Bft zorgden ervoor dat de skûtsjes flink scheef kwamen te liggen. Dirk Jan Reijenga (Joure) rondde als eerste de bovenste ton waar hij werd gevolgd door zijn broer Alco van het Heerenveenster skûtsje.

Voordewind zeilden de skûtsjes naar de onderste ton en vervolgens werd een tweede kruisrak gezeild. Opnieuw koos Joure voor een lange stuurboordslag over de Snitser Mar en breidde op die manier de voorsprong zelfs iets uit. Heerenveen lag nog altijd tweede en bij de boei kon Sneek met een bakboordslag dicht in de buurt komen van d’Halve Maen en Langweer, die beiden met de stuurboordslag de boei aanzeilden.

 D'Halve Maen in achtervolging op koploper Joure

D’Halve Maen in achtervolging op koploper Joure

Achterin het veld moest Grou de skûtsjes van Drachten en Woudsend voorrang verlenen en zo helemaal achteraan aansluiten. In de tweede route zorgde een protestsituatie tussen Earnewâld en Grou ervoor dat Gerhard Pietersma de wedstrijd verliet. Vooraan had Joure nog altijd de leiding.  Heerenveen en d’Halve Maen volgden. De strijd om de vierde plek ging lange tijd tussen Langweer en Sneek.

 In het eerste kruisrak van de derde route leek Douwe Jzn. Visser van Sneek de slag van de dag te slaan, want hij maakte een ongekende opmars naar voren. De Snekers namen zelfs de leiding over van Joure. Maar die tussen elkaar door laverende skûtsjes, wat natuurlijk een prachtig gezicht was, gaf soms ook een vertekend beeld. Pas bij de bovenste ton werd duidelijk wat precies de volgorde was. En als gevolg van windschiftingen bleek dat een verrassende volgorde, want ineens was daar Berend Mink met d’Halve Maen die als eerste de boei rondde.

Sneek maakte een ongekende opmars

Sneek maakte een ongekende opmars

Sneek en Joure bleken in het kruisrak zelfs afgezakt naar de zevende en achtste plek. Akkrum, na averij bij De Veenhoop weer van de partij, wist in de loop van de wedstrijd vanuit het achterveld naar de derde plaats te zeilen. De broers Reijenga kwamen elkaar in de middenmoot weer tegen. Dit keer Heerenveen vóór Joure.

 Berend Mink (d'Halve Maen) werd de verrassende winnaar

Berend Mink (d’Halve Maen) werd de verrassende winnaar

Met een ruime voorsprong zeilde d’Halve Maen op de finish af. Nog voor de finishlijn werd de protestvlag uit het want gehaald. Maar dat was niet het geval bij Grou, Drachten, Joure en Huizum.

En dus moesten door de jury nog verschillende protesten behandeld worden. Na lang juryberaad veranderde uiteindelijk niets aan het klassement. Er waren twee protesten van Grou tegen Earnewâld ivm stuurboord-bakboordsituaties; één daarvan werd toegewezen. Een protest van Drachten tegen Huizum werd afgewezen, evenals een protest van Huizum tegen Drachten. Dan was er tot slot nog een protest van Joure tegen Drachten en ook dat werd door de jury afgewezen.

 

Foto’s: Martin de Jong